زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

کلاب بن حمزه عقیلی





ابوالهیذام کلاب بن حمزه عقیلی۳۰۰ق)، شاعری هجاگوی و هرزه درا قرن دوم هجری قمری در بغداد بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالهیذام کلاب بن حمزه عقیلی، به نوشته ابن ندیم، از بادیه حرّان بود و در آنجا اقامت داشت. خالدی نیز در شعری که برای او سروده، به این مطلب اشاره کرده است. عقیلی در روزگار قاسم بن عبیدالله بن سلیمان۲۹۱ق) وزیر معتضد (خلافت ۲۷۹-۲۸۹ق) و مکتفی (خلافت ۲۸۹-۲۹۵ق) به بغداد آمد و قاسم را مدح گفت و نیز شعری در رثای یحیی بن علی منجم سرود. ابوالهیذام با شاعر بصری، ابن لنکک نیز معاصر بود و در سفرش به بصره گرفتار هجاهای گزنده و زشت او شد.

۲ - ویژگی‌ها



وی شاعری هجاگوی و هرزه درا بود و به صنایع ادبی گرایش بسیار داشت. از اساتید و شیوخ احتمالی ابوالهیذام اطلاعی در دست نیست. تنها ابن ندیم نوشته که وی از لیث بن مظفر، فقیه و زاهد روزگار خویش مطالبی را نقل و روایت کرده است. گویند که خط نیکو می‌نوشت و به تعلیم صرف و نحو اشتغال داشت و دو مکتب نحوی کوفه و بصره را به هم آمیخت. سیوطی وی را در زمره لغت‌شناسان دانسته است.

۳ - وفات



ابوالهیذام به سال ۳۰۰ق درگذشت.

۴ - تالیفات



وی علاوه بر اشعار پراکنده آثار دیگری نیز دارد که عبارت‌اند از: جامع النحو الاراکة ما تلحن فیه العامه و ارجوزة فی الالغاز.

۵ - پانویس


 
۱. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۱۱.    
۲. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۱۷، ص۲۲۳۹.    
۳. مرزبانی، محمد بن عمران، معجم الشعراء، ص۲۹۵.    
۴. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۲۴، ص۲۶۶.    
۵. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۵، ص۲۲۴۰.    
۶. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۶۶.    
۷. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۲۴، ص۲۶۵.    
۸. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۲۶۶.    
۹. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۵، ص۲۲۴۰.    
۱۰. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۱۱.    


۶ - منبع


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۳۲، برگرفته از مقاله «کلاب عقیلی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.